Wapń jest jednym z niezbędnych makroskładników w naszym organizmie.
Odpowiednia jego ilość gwarantuje nam mocne kości (to właśnie w nich znajduje się 99% tego pierwiastka), zdrowe zęby oraz poprawna krzepliwość krwi. Uczestniczy również w budowie hormonów, bierze udział w przemianie materii, gojeniu się ran, usprawnia mięśnie, zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych (dzięki czemu działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i przeciwalergicznie). To również wapń poprawia przekazywanie impulsów nerwowych, co ma dobroczynny wpływ na układ nerwowy. Trzeba pamiętać, że zapotrzebowanie na wapń zmienia się wraz z wiekiem. Przyjmuje się, że dorosły organizm potrzebuje ok. 1000 mg wapnia na dobę. Są jednak okresy w życiu człowiek, gdzie to zapotrzebowanie wzrasta nawet o 50%:
– dzieci podczas intensywnego wzrostu (800-1200 mg),
– okres ciąży i karmienia (1500 mg),
– menopauza (1500 mg),
– podeszły wiek (1500 mg).
Niestety pierwiastek ten pochodzący z jedzenia trudno się wchłania (ciężko też w taki sposób go przedawkować). Przyswajalność wapnia z diety to zaledwie 10 – 40 %. Do prawidłowego wchłaniania i wykorzystywania wapnia przez organizm niezbędna jest również odpowiednia ilość witaminy D (o której pisałam TUTAJ) i odpowiedni stosunek do niego fosforu (u dorosłych Ca:P powinien być 1:1). Osoby mające problemy z tarczycą i kamicą nerkową nie powinny suplementować się tym pierwiastkiem bez konsultacji z lekarzem, na własną rękę. Również przy antybiotykoterapii powinniśmy uprzedzić lekarza o takiej suplementacji, gdyż zmniejsza ona działanie leku.
Niedobory wapnia, jak i jego nadmierne wydalenia mogą powodować:
– krzywice u dzieci,
– osteoporozę,
– skurcze mięśni,
– bóle stawów,
– drętwienie kończyn,
-zwolnienie tętna,
– bezsenność,
– krwotoki z nosa,
– ubytki w uzębieniu,
– zburzenia hormonalne,
– drażliwość, kłopoty z koncentracją
– częste infekcje,
– alergie.
Warto również pamiętać, że niedobory wapnia może nasilać kawa, herbata, alkohol czy też zupy typu instant.
Nadmiar wapnia natomiast powoduje:
– powstawanie kamieni nerkowych,
– obniżone wchłanianie żelaza i cynku,
– nudności,
– brak apetytu,
– zaparcia.
Poniżej znajdziesz najlepsze źródła wapnia:
– mleko i przetwory mleczne: sery długo dojrzewające, jogurty, tłuste szery żółte, sery twarogowe i topione, śmietany;
– konserwy rybne (ryby spożywane wraz ze szkieletem);
– soja, fasola;
– migdały, orzechy laskowe i arachidowe, nasiona słonecznika;